ابوطالب مظفری، شاعر برجسته افغانستان، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، با اشاره به اشعاری که در رابطه با شهدای مدافعان حرم سروده می‌شود، گفت: جریان شهدای مدافع حرم، جریانی بزرگ در جهان اسلام است، این کار نیاز به ایثار و بزرگی دارد که شهدا انجام می‌دهند.وی با بیان اینکه باید از خانواده شهدای مدافع حرم دلجویی و قدردانی کرد، افزود: قدردانی از خانواده شهدای مدافع حرم آن هم در این زمانه چیز کمی نیست، چراکه موجب اشاعه فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه می‌شود.این شاعر افغان بیان کرد: شعر به عنوان یک رسانه ماندگار در تمام فرهنگ‌ها، سعی می‌کند مقاومت و تاریخ حماسه خودش را ماندگار کند.وی بیان کرد: خود شاعران باید در جریان این واقعه قرار بگیرند یعنی با سیر و سلوک شهدا آشنا بشوند، این خودش تاثیر روانی دارد و باعث سرودن شعرهای جان سوزنده و اصیل، ماندگار می‌شود.مظفری گفت: شعر آئینی قبل از هر چیز باید، شعری با درک و شناخت، سوز دل، آگاهی بخش مردم و جامعه نسبت به مسائل روز و مدافعان حرم باشد.وی تصریح کرد: هر شاعر متعهدی، شاعر آئینی است و نباید بین شاعران خط و مرز قائل شویم و عنوان کنیم یک نفر شاعر آئینی است و دیگری نیست. این شاعر افغان ادامه داد: هرچند امروزه به شاعرانی که شعر مذهبی می‌گویند شاعر آئینی گفته می‌شود، اما نباید خط و مرز زیادی برای این دو نوع شعر قائل شد. وی با اشاره به اینکه اگر شاعری از جامعه و اطرافش متاثر نشود دیگر شاعر نیست، اظهار کرد: دیدن اطرافیانم که با اعتقاد برای دفاع از حرم می‌رفتند  و شهید می شدند باعث شد تحت تاثیر این اتفاق‌ها، شعری در وصف شهدای مدافع حرم بگویم. مظفری در پاسخ به این سوال که اگر از او خواسته شود به جمع مدافعان حرم بپیوندد چه عکس‌العملی خواهد داشت ، عنوان کرد: قطعا شوکه می‌شوم اما هر کس وظیفه‌ای دارد، یکی وظیفه جنگیدن، دیگری آگاهی بخش و… اگر وظیفه ایجاب کند و این اتفاق بی‌افتد، من هم می‌روم چون خون من رنگین‌تر از خون دیگران نیست.