به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شاخه طوبی، تاریخ بشریت داستان مردان و زنان بزرگی را در سینه خود جای داده است، واقعیاتی که آگاهی از آنها هر انسانی را به تفکر واداشته و به وجد می آورد، امروز قصد داریم داستان دختری بزرگ از تبار علی (ع) را بازگو کنیم، بانویی شجاع که 38 سال پیش در چنین روزی به جرم  ایستادگی بر عقایدش به شهادت رسید.

شهیده بنت الهدی صدر، فرزند سید حیدر صدر و خواهر شهید آیت الله سید محمد باقر صدر، در سال 1347 هـ. ق در کاظمین به دنیا آمد. مادرش، او را آمنه نام نهاد. بنت الهدی در شش ماهگی پدرش را از دست داد و از آن پس در دامان مادر و در سایه توجهات او تربیت شد و خواندن و نوشتن را در خانه از وی آموخت.

 پس از گذراندن آموزش های مقدماتی، همراه برادرانش، سید اسماعیل و سید محمد باقر، به حوزه علمیه نجف رفت و در آنجا، تحصیلات عالی خود را در زمینه های ادبیات، اصول فقه و علم حدیث ادامه داد و با مطالعه در مباحث فقهی، اخلاقی و تفسیر، به درجه اجتهاد رسید.

گفتنی است که در آن زمان بزرگان علمای نجف برای زنان جلسات دروس حوزوی به ویژه فقه و اصول تشکیل نمی‌دادند، اما بنت‌الهدی از این مرز گذر کرد و صرف، نحو، اصول، فقه، حدیث، اخلاق، تفسیر و سیره را نیز در محضر برادر آموخت.

وی با علوم عربی کاملاً آشنا شد تا آن جا که توانایی شعر گفتن نیز پیدا کرد. در دوازده سالگی مجله (روزنامه دیواری) فرهنگی دینی «جامعه» را برای زنان مسلمان نوشت و 14 ساله بود که قصه‌ها و داستان‌هایی برگرفته از واقعیت نوشت و از قلم خود سلاحی برای پرده برداشتن از واقعیات اسفباری که امت اسلامی ‌در آن به سر می‌برد.

شهید بنت الهدی پس از خاتمه تحصیلات، با راهنمائی برادرانش به فعالیت های سیاسی و اجتماعی پرداخت و برای هدایت زنان عراق، تلاش جدیدی را آغاز کرد و پرچمدار حرکت اسلامی بانوان در عراق شد، برخی از علمای متحجر قصد داشتند با ازدواج با او، وی را ساکت کنند.

 او همانند برادرش از طرفدران امام خمینی(ره) بوده و به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ‌در ایران، کوشید تا موج‌های انقلاب اسلامی ‌را در عراق گسترش دهد و در این راه همپای برادرش از بذل مال و جان خویش دریغ نکرد،بنت الهدی نخستین پرچمدار حرکت اسلامی بانوان در عراق بود

وی نخستین مقاله های خود را در مجله «الاضواء» که توسط جمعی از علمای نجف اشرف منتشر می شد، چاپ کرد و سپس به نوشتن داستان هائی مبتنی بر دین مبین اسلام و قوانین و احکام دینی درباره اوضاع اجتماعی پرداخت.وی در اداره برخی از مدارس کاظمین و بغداد و در تربیت دختران مسلمان، نقش به سزائی را ایفا کرد و در یک کلام آگاهی زنان عراقی را ارتقا بخشید. حجاب را رواج داد و باعث شد که دید جامعه نسبت به زنان تغییر کند.

او در هر شرایطی در کنار برادر مجاهدش، آیت الله سید محمد باقر صدر، به تبلیغات علیه رژیم دیکتاتوری عراق فعالیت می کرد و در این راه فداکاری های بسیاری کرد. در ماه رجب سال 1399 هـ. ق، رژیم عراق، شهید آیت الله صدر را دستگیر کرد، بنت الهدی تا خیابان اصلی به دنبال برادر رفت و تصمیم داشت همراه او سوار ماشین شود، ولی ماموران اجازه این کار را به او ندادند، او به راننده حامل آیت الله صدر گفت، «سرانجام تو روزی بیدار می شوی و از این کار خود پشیمان خواهی شد.»

سپس به طرف حرم مطهر امیرالمؤمنین(ع) حرکت و در آنجا سخنرانی پرشوری را ایراد کرد و مردم را به گریه انداخت و به تحرک واداشت.تلاش ها و پیگیری های بنت الهدی، سرانجام برادر را از زندان آزاد کرد، ولی طولی نکشید که در بیستم جمادی الاول سال 1400 هـ. ق، خواهر و برادر توسط رژیم خونخوار عراق دستگیر شدند و شدیدترین شکنجه ها بر آنان روا داشته شد. بنت الهدی صدر پس از تحمل رنج فراوان نهایتاً در 23جمادی‌الاول (19 فروردین 1359 ش) به ضرب گلوله شخص صدام حسین به شهادت رسیدند. روح‌شان شاد و راهشان پر رهرو باد.