گروه بین الملل: سید مصطفی خوش چشم، تحلیل گر مسائل بین الملل و سیاست خارجه، در یادداشت پیش رو معتقد است پیام اصلی اقدام اروپا و آمریکا ارعاب تهران برای سلسله عقب نشینی هایی بی پایان است به این معنا که برای آرام نگه داشتن این غول، هر آنچه خواست بدهید تا او را عصبانی نسازید. یعنی با تجدید مذاکره به او متمم برجام بدهید، تمام اماکن نظامی خود را بر روی جاسوسان ما بگشایید، ماهواره نسازید و به فضا نفرستید، موشک نسازید، جنگ با داعش را رها سازید و …

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از بولتن نیوز، متن این یادداشت که در صفحه اینترنتی نگارنده نیز منتشر شده، به شرح زیر است:

در چند روز گذشته خبری در رسانه های غربی پدیدار شد مبنی بر اینکه ترامپ در پی برهم زدن برجام بوده اما اعضای کابینه او را متقاعد ساخته اند تا بجای برهم زدن یکجانبه توافق، از طریق درخواست برای بازرسی سایتهای نظامی ایران براساس پروتکل الحاقی (که تهران در ذیل توافق هسته ای ملزم به اجرای آن شد)، اقدام کند تا ایران با رد این درخواست مقصر برهم زدن توافق گردیده و متحدین آمریکا نیز با این کشور همراه گردند. بلافاصله برخی از آنها که خوش بینی مفرطی به برجام و همچنین اتحاد با کشورهای اروپایی برای منزوی ساختن آمریکا دارند، به مکانیسم نیم بندی از برجام التجاء بردند که بیان میدارد در چنین شرایطی، کشور درخواست کننده باید نخست شواهدی ملموس از انجام فعالیت های هسته ای غیر قانونی در آن مراکز را ارائه نماید.

به این افراد باید یادآوردی کرد که صرفنظر از امضای تاسفباری که برای ختم بخیر شدن هر چه سریعتر مذاکرات و حصول توافق در پای پرونده پی ام دی (مطالعات احتمالی نظامی) انداختیم و با اینکار آنرا تایید کردیم، اگر زمانی نیاز به جعل مدارک و داستان کذایی لپ تاپ بود تا آمریکا با ارائه بهانه ای که همه میدانستند دروغ است، دستاویزی هر چند بی اساس داشته باشد تا بیش از پیش قلدر مأب بنظر نرسد، این بار سه ماه قبل از اینکه اصولا آمریکا ادعا و درخواست خود را مطرح سازد، سه کشور اروپایی موضع خود را از هم اکنون مشخص ساختند تا به آنها که از سندروم خوش بینی بیش از حد رنج میبرند این پیام کاملا واضح را بدهند که آنها هیچگاه با ایران برای منزوی ساختن آمریکا متحد نخواهند شد و طبق معمول طرف کسی را خواهند گرفت که هم زور دارد و هم میزبان بخش اعظمی از منافع آنهاست. براساس مکانیسم مندرج در برجام، هر کشوری از جمله آمریکا به تنهایی نیز میتواند با طرح شکایت در کمیسیون و اظهار عدم رضایت از عملکرد طرف مخالف، خود پرونده را به شورای امنیت و در فاصله ای اندک به ملغی ساختن برجام برساند. اروپایی ها با وقوف به این امر از هم اکنون اتحاد خود با آمریکا را مشخص ساخته اند تا حداقل در پیشگاه ترامپ سرشان بی کلاه نماند و با اتخاذ موضعی انفعالی و یا همراهی با ایران، بیجهت با ترامپ در نیفتند.

متن از پیش نوشته شده قطعنامه ای که در چنین شرایطی باید مورد رای گیری در شورای امنیت قرار بگیرد، نیز بگونه ای است که از چین و روسیه و یا هر کسی که بخواهد برجام را سرپا نگه دارد حق وتو را از پیش گرفته است.

در شرایطی که ما همه تعهدات خود را نقداً پرداخت کرده ایم، معنای بیانیه مشترک اروپایی ها و آمریکا که دیشب صادر شد، هشدار به ایران برای پرهیز از تحریک ترامپ نبود چرا که ترامپ از ابتدای دولت خود و حتی قبل از آن خواستار برهم زدن توافق بوده و اخبار چند روز اخیر نیز این طرح را در راستای همان سیاست اولیه ترامپ ذکر میکند و نه اقدامی در واکنش به تست ماهواره بر سیمرغ. این اخبار بیان میدارند که ترامپ تحت هر شرایطی در پی برهم زدن توافق است. پیام اصلی این اقدام اروپا و آمریکا ارعاب تهران برای سلسله عقب نشینی هایی بی پایان است به این معنا که برای آرام نگه داشتن این غول، هر آنچه خواست بدهید تا او را عصبانی نسازید. یعنی با تجدید مذاکره به او متمم برجام بدهید، تمام اماکن نظامی خود را بر روی جاسوسان ما بگشایید، ماهواره نسازید و به فضا نفرستید، موشک نسازید، جنگ با داعش را رها سازید، بعد از دادن این همه شهید حال که زمان فعالیت اقتصادی و ساخت و ساز در عراق و سوریه است از آنجا عقب بنشینید، قدرت منطقه ای خود را به عربستان بدهید، و چون ترامپ خود را دیوانه ای معرفی میکند که برای برهم زدن برجام حتی بدنبال بهانه های واهی هم نیست حتی اگر همه اینها را هم انجام دادید باز هم خیالتان نباید راحت باشد و هر چیز دیگری را نیز که خواست بلافاصله به او پیش کش کنید، حتی اگر توقف تکنولوژی پهپادی، پیشرفت در حوزه های نانو، لیزر، سلولهای بنیادین، درمان سلولی و هر چیز دیگری باشد.

تفاوت آشکار در مواضع اتخاذی اروپایی ها پس از آزمایش و پرتاب موشکهای بالستیک نظامی در قبل و اقدام کنونی آنها پس از آزمایش یک موشک ماهواره بر در همین راستاست حال آنکه هیچ یک از این موارد آزمایش موشک نقض قطعنامه 2231 نبوده و نیست. این تفاوت آشکار موضع درست پس از تصویب تحریمهای جدید آمریکا در راستای وارد ساختن حداکثر فشار بر روی ایران است تا این کشور را مجبور به قبول امتیازدهی های فراوان نمایند.