خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: شهید بی‌سر«محسن حججی» این روزها به نماد مردانگی و مظلومیت جوانان رشید ایران اسلامی مبدل شده است، جوانی که به درکی از زندگی متعالی دست‌یافت که باورش برای بسیاری از ما که گرفتار هیاهوی زندگی شده‌ایم, سخت و حیرت‌انگیز است.

کسی که دلش می‌خواهد نمازش را وقتی بخواند که مشغول آبادانی یک روستای محروم است، وقتی بخندد که محرومی می‌خندد، بی‌تفاوتی در مرام محسن جایی ندارد، از عرصه زندگی محرومان گرفته تا وادی فرهنگ.

عزت محسن تاب تحمل پدیده شومی به نام داعش را ندارد که بنیان اسلام و تشییع را هدف قرار داده است، او شاگرد مکتب حسینی است و نطفه این حرامیان را خوب می‌شناسد.

محسن دستش به کار نمی‌رود، دلش رضایت نمی‌دهد وقتی قرآن را این باربر سرنیزه تکفیری‌ها می‌بیند. حالا شهید محسن به نماد مظلومیت و شجاعت مبدل شده است و حتی در آن‌سوی مرزها نیز شاهد ارادت بسیاری از کاربران فضای مجازی به ساحت این شهید هستیم.

بهترین راه برای کسب رضایت مادری که عاشقانه دوستش داری، پناه بردن به حرم امام ثامن و ضامن است. وقتی رضایت از جنس دنیا نیست، مادری هم که چنین جوانی را در دامان خود پرورش داده، تسلیم خواسته خدایی فرزندش می‌شود.

کاش می‌شد لحظات دلدادگی مادر و فرزند در حرم امام رئوف، آن‌وقت که پسر برای دفاع مدافع حرم شدن کسب اجازه می‌کند را روایت کرد. عزیمت قبلی‌اش به سوریه را به مادر نگفته بود، دلش می‌خواست این بار با رضایت مادر، به میدان نبرد بازگردد. رضایت در محضر علی بن موسی‌الرضا (ع) دل‌چسب او بود تا اذن رفتن بگیرد از مولا و مادر.

چه زائرانی دارد این امام مهربانی

جوانی که در صحن پر از صفایش از او می‌خواهد که منت نهاده و جواز شهادتش را امضاء کند، امامی که خوب می‌داند، این جوان دلداده، در وادی جذابیت‌های دنیای مادی نمی‌گنجد و آرام و قرار ندارد.

شمس الشموس، به مردانگی و محروم نوازی این جوان واقف است آن‌وقتی که زندگی‌اش را وقف اهالی نیازمند یک روستا می‌کند. علی بن موسی‌الرضا (ع) باور و اعتقاد زائرانش را جانانه و عاشقانه حس می‌کند وقتی جوانی از او اجازه می‌خواهد تا برای احیای دین جدش رسول خدا پا به میدان بگذارد.

جواز شهادتم را امضا کن

 محسن به زیارت حرم مطهر رضوی می‌رود از امام رئوف می‌خواهد نامه شهادتش را امضا کند و ایشان را به مادرشان حضرت زهرا (س) قسم می‌دهد. او به امامش می‌گوید: از آخرین باری که به پابوستان آمدم تاکنون چند سالی می‌گذرد و حال که در صحن و سرایت هستم سرتاپا شوق و شعف دارم.

یادم هست دفعه قبل خواسته‌های زیادی از شما داشتم؛ الآن که خوب فکر می‌کنم به همه خواسته‌هایم رسیده‌ام؛ اممنونم آقای خوبم، ممنون. دو روز پیش که بالباس سبز پاسداری به حرمت قدم گذاشتم چقدر لذت بردم؛ باورم نمی‌شود؛ همه این‌ها را از کرم و بزرگی شما می‌دانم.

مولای من، با ورود به سپاه دریچه‌ای جدید از زندگی به روی من باز شد؛ اگر روزی هزار بار شکر خدا را بگویم بازهم کم است؛ ارباب من، از لذت‌های دنیوی هر آنچه باید می‌چشیدم را چشیدم. حال، بی‌صبرانه مشتاق چشیدن لذتی اخروی هستم، لذتی که نهایتش رضای خداست.

یا رضا، تو را به پدر بزرگوارت موسی بن جعفر (ع) قسم، تو را به فرزند عزیزت جوادالائمه قسم، تو را به خواهر گرامی‌ات فاطمه معصومه قسم، ضامن من شوید. آقاجان دوست دارم همانند علی‌اکبر (ع) در جوانی شهدِ شیرین شهادت را بنوشم و جان ناقابلم را فدای شما اهل‌بیت کنم. فقط یک خواسته شخصی دیگر دارم؛ مولای من، بر من منت بگذار و جواز شهادتم را امضا کن.

محور جشنواره سیزدهم

شهید محسن حججی محور برنامه‌های سیزدهمین جشنواره بین‌المللی نامه‌ای به امام رضا (ع) خواهد بود و احد جاودانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: شهید حججی نماد یک جوان انقلابی و مردمی است که فرهنگ متعالی و انسان‌ساز رضوی را اساس زندگی خود قرار داده بود.

احد جاودانی افزود: خدمت به مردم در روستاهای دورافتاده و محروم در کنار فعالیت‌های فرهنگی بیانگر باور ناب و برخاسته از سیره اهل‌بیت (ع) است که چنین شهدایی را در وادی مدافعین حرم قرار می‌دهد.

سال ۹۴ شهید حججی در حرم امام رضا (ع) در دل نوشته‌ای پرمهر و عاشقانه از امام هشتم (ع) می خواهدکه نامه شهادتش را امضاء کند. این دلگویه و دلدادگی محور برنامه‌های آتی جشنواره بین‌المللی نامه‌ای به امام رضا (ع) خواهد بود.