به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، در آستانه هفته دفاع مقدس دست‌اندرکاران مرمت و تعمیر سردیس خلبان شهید غلامرضا چاغروند در محل سردیس این شهید واقع در جاده دره‌گرم خرم‌آباد تجلیل شدند.
 مراد روشنی، مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران لرستان،  در مراسم تجلیل از دست‌اندرکاران تعمیر و مرمت سردیس شهید غلامرضا چاغروند، با گرامیداشت یاد و خاطره این خلبان شهید، گفت: در همه اعصار عزت و هستی ما مدیون خون شهداست و هرچه داریم از شهدا داریم.
وی عنوان کرد: از دست‌اندرکاران مرمت تعمیر و بازسازی سردیس خلبان شهید غلامرضا چاغروند ازجمله دستگاه‌های شهرداری، شورای شهر خرم‌آباد، قرارگاه عملیاتی لشکر ۸۴، هوانیروز و خانواده شهید چاغروند تقدیر و تشکر می‌شود.
روشنی تصریح کرد: شهید غلامرضا چاغروند یکی‌از شهدای شاخص لرستان است که در راه دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران سر خود را فدا می‌کند.
مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران لرستان اضافه کرد: اگر در سال ۵۸ شهید چاغروند مظلومانه شهید شد امروز هم جوانان ما مانند شهید حججی در این مسیر به شهدا تأسی کرده و سر خود را فدای اسلام می‌کنند.
در این مراسم با غباررویی و نثار گُل به مقام شامخ شهید چاغروند یاد و خاطره این شهید گرامی داشته شد.
خواهر شهید چاغروند در حاشیه این مراسم، در رابطه با نحوه شهادت شهید چاغروند به ایکنا لرستان، گفت: «یک روز نشسته بودیم که مادر خانم غلام رضا با داد و ناله آمد و گفت از هوانیروز زنگ زده‌اند و گفته‌اند غلام‏رضا اسیر شده است. پدر و برادرم برای جست‌وجوی حقیقت به کرمانشاه رفتند. آ‎ن‎جا گفته بودند غلام رضا در تاریخ ۱۲/ ۷/ ۵۹‌ اسیر شده است.
وی ادامه داد: پس از شش ماه آمدند و گفتند غلامرضا مفقودالاثر است. مصیبت بزرگی بود و روزهای سختی بر ما گذشت. تا این‌که یک روز از هوانیروز اطلاع دادند که آقای «عادل موسوی» مهندس پرواز غلام‏رضا، نامه‌ای فرستاده است.»
 خبر شهادت غلام‏رضا چاغروند
خواهر شهید چاغروند اضافه کرد: آقای موسوی که اسیر شده بود، نامه‌ای به صلیب سرخ می‌نویسد و این نامه به دست هوانیروز می‌رسد. که موسوی در نامه نوشته بود که چاغروندی در موسیان(دهلران) شهید شده و من و «مصری» اسیر شده‎ایم، اما به چگونگی و مکان دقیق شهادت غلامرضا هیچ اشاره‌ای نکرده بود و این موضوع تا زمان بازگشت موسوی نامعلوم مانده بود.
نگاهی به زندگی و شهادت شهید چاغروند
شهید غلامرضا چاغروند در دوازدهم بهمن سال ۱۳۳۱ ه‍.ش در شهرستان خرم‌آباد دیده به جهان گشود. پس از سپری دوران طفولیت در کانون گرم خانواده در دبستان ثبت‌نام کرد و با پشت سر گذاشتن دوره ابتدایی و راهنمایی در دبیرستان امیرکبیر خرم‌آباد واقع در خیابان فرهنگ این شهرستان دوره متوسطه را با موفقیت سپری کرد و موفق به اخذ دیپلم شد.
وی در سال ۱۳۵۳ به استخدام هوانیروز درآمد و پس از گذراندن آموزش زبان انگلیسی و دوره‌های مختلف نظامی در تهران و مرکز آموزش هوانیروز اصفهان با درجه ستوان سومی ترخیص شد.
در سال ۱۳۵۵ به‌علت درگیری با رئیس وقت شهربانی اصفهان مدت یک ماه در بازداشتگاه ارتش محبوس شد.در سال ۱۳۵۷ که عطر انقلاب اسلامی در همه‌جای کشور پیچید غلامرضا همراه با انقلابیون در تمام راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۸ همزمان با شورش گروهک‌های معاند در کردستان به پایگاه هوانیروز کرمانشاه منتقل شد و در عملیات‌های مختلفی به مبارزه و درگیری با آن‌ها پرداخت.او در سال ۱۳۵۸ ازدواج و تا ۳۰ شهریور ماه سال ۵۹ در کردستان خدمت کرد. پس از آن با حمله عراق به خاک جمهوری اسلامی به جبهه ایلام اعزام شده و در آن‌جا مشغول خدمت شد. تا این‌که آخرین مأموریت چاغروند در بعدازظهر ۱۲ مهرماه ۵۹ انجام گرفت در آن روز خلبان چاغروند و کمک خلبان وی ستوانیار مصری و گروهبان یکم عادل موسوی عازم مأموریت به منطقه دهلران شدند و کسی دیگر هیچ اطلاعی از هلی‌کوپتر و دیگر سرنشینانش نداشت. تا این‌که خبر مصاحبه چند نفر از سرنشینان بالگرد از رادیو عراق دهن به دهن پخش شد و اقوام خلبان چاغروند به کمیته هلال‌احمر مراجعه کردند. ولی به هر دری زدند بسته بود و مسئولان از نبودن نام او در آمار اسرا خبر می‌دادند.
در نهایت پس از شش ماه از طریق خانواده گروهبان یکم عادل موسوی نامه‌ای به دست خانواده خلبان چاغروند رسید که متن آن این چنین بود «ما در ظهر دوازدهم مهر ۹۵  در مرز دهلران اسیر شدیم خلبان چاغروند شهید شد و خلبان حسین مصری را که تیر خورده بود به بیمارستان منتقل کردند. لطفا به خانواده‌های آن‌ها اطلاع دهید».
چگونگی شهادت شهید
پسر پیرمرد دفن‌کننده پیکر شهید غلامرضا چاغروند به‌نام «دیوان جالیزی» در این خصوص می‌گوید: «در بعدازظهر دوازدهم مهر ۵۹ یک بالگرد در منطقه دهلران در حال پرواز بود. منطقه چند ساعت قبل به‌علت عقب‌نشینی نیروهای ایرانی در اشغال نیروهای بعثی بود. نیروهای دشمن به محض دیدن بالگرد آن را مورد هدف گلوله‌های خود قرار دادند بالگرد به‌سمت کوه‌های اطراف پرواز کرد و به‌علت اصابت گلوله به هلی‌کوپتر و زخمی شدن کمک خلبان در یک کیلومتری جالیز بر زمین نشست.
بلافاصله نیروهای مهاجم هلی‌کوپتر را به محاصره درآوردند و سرنشینانش را به اسارت درآوردند فرمانده بعثی‌ها از خلبان می‌خواهد به امام امت توهین کند که با مقاومت چاغروند روبه‌رو می‌شود. این ایستادگی و مقاومت ایشان تا جایی ادامه دارد که یکی از افسران عراقی با سرنیزه به‌سمت او حمله می‌کند و وی را به شهادت می‌رساند.
چگونگی کشف و انتقال شهید
پیکر او در تاریخ ۱۲ اسفندماه سال ۶۲ در روستای جلیز با یک متر خاک‌برداری و در حالی‌که تنها استخوان‌های او در داخل لباس خلبانی‎اش مانده بود پیدا شد، این درحالی است که او خلبان هلیکوپتر امدادی بود نه جنگی، و برای امدادرسانی به طرف مناطق جنگی جنوب اعزام شده بود.