روزنامه کیهان نوشت: سال گذشته بود که مجله نیوزویک، تصویر پر هیبت وی را بر صفحه اول خود نشاند و تیتر زد « او نخست با آمریکا جنگید؛ اکنون در حال در هم شکستن و خُرد کردن داعش است؛». و حالا شیشه عمر دولت سرطانی داعش در عراق و سوریه نیز در هم شکسته است. این روحیه انقلابی موثر کجا و آن منطق عقیم شکست‌طلبانه و تسلیم‌طلبی که به دنبال تئوریزه کردن سازش با کدخدا و قربانی کردن حوزه‌های اقتدار ایران اسلامی است، کجا؟
این در حالی بود که جریانی در داخل بودند که با مواضعی عجیب در پازل دشمنان بازی کرده و به تضعیف نیروهای مقاومت می‌پرداختند و امروز که این پیروزی بزرگ نصیب رزمندگان جبهه مقاومت شده بدرستی می‌تواند تجویزهای غلط و مسیرهای انحرافی را تبیین کند. جریانی که معتقد بود : «اصولاً ما اصلاح‌طلبان معتقدیم راه و روش دیپلماسی جواب می‌دهد. مسئله اصلی این است که آیا حضور نظامی ما در سوریه منطقی و قابل قبول است یا نه؟! از نظر ما این حضور نظامی خیلی معنا ندارد. البته این تبلیغات و شعار وجود دارد که اگر ما در آنجا نجنگیم باید در تهران، شیراز و اصفهان بجنگیم. حالا من نمی‌دانم این چقدر واقعیت داشته باشد.  بالقوه داعش برای همه خطرناک است اما برای ایران به خاطر تفاوت‌های زبانی، مذهبی و روشنفکری که در ایران وجود دارد، خیلی امکان نفوذ آنها در داخل ایران وجود ندارد»اظهارات مبهمی از این دست که یکی از برداشت‌ها از آن شاید «دعوت به مذاکره با داعش» بود ، مذاکره با داعشی که به نقشه و پشتیبانی آمریکا، اسرائیل، عربستان، انگلستان، فرانسه و آلمان ایجاد شد و به جان مردمان مظلوم منطقه افتاد.  تروریسمی که بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار خسارت به زیرساختهای سوریه زد و بیش از ۲ میلیارد دلار عراق را زیر بدهی برد! داعشی که ده‌ها هزار شهید و کشته از سوریه و عراق گرفت و برای مقابله با آن ۵ هزار شهید افغان و لبنان و ایرانی خون دادند! حیواناتی که جلوی دوربینها سر می‌بریدند و قلب انسانی را از سینه در می‌آوردند و گاز میزدند! سگهایی که پیر و جوان، مرد و زن، کودک و نوزاد، نظامی و غیر نظامی، شیعه و سنی و مسیحی برایشان فرقی نداشت!