ایستگاه صلواتی:
دانلود صلواتی تقویم دیو.اری و پوستر شهدا

موقعیت شما : صفحه اصلی » دسته‌بندی نشده
  • شناسه : 68239
  • ۲۷ دی ۱۳۹۶ - ۴:۳۳
  • 105 بازدید
  • ارسال توسط :
مردانی دیروز و گمنامان امروز کوچه‌های شهر

مردانی دیروز و گمنامان امروز کوچه‌های شهر

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، درست است که سی و شش سال از  جنگ تحمیلی می‌گذرد، اما هنوز هم، بر سر درب پلاک کوچه پس کوچه‌های میهنم، نام و یاد شهدا دیده می‌شود، کوچه‌هایی که تنها نام شهدا را دارد و هیچ اطلاعاتی از […]

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، درست است که سی و شش سال از  جنگ تحمیلی می‌گذرد، اما هنوز هم، بر سر درب پلاک کوچه پس کوچه‌های میهنم، نام و یاد شهدا دیده می‌شود، کوچه‌هایی که تنها نام شهدا را دارد و هیچ اطلاعاتی از آنان در دسترس نیست، گویی همه به خواب رفته‌اند، چراکه از قدیمیان محل هم می‌پرسید، از شهیدی که پلاک کوچه به نام آن ثبت شده بی‌اطلاع است و غربت لاله‌ها همچنان ادامه دارد.

برهمین اساس، برای آنکه بدانیم مردم چقدر آشنایی دارند با شهدایی که نامشان بر سر درب پلاک کوچه‌ها ثبت شده است، راهی مناطق مختلف شهر شدیم.

 مردانی دیروز و گم‎نامانه امروز کوچه‌های شهر

گذر اول: فلکه راهنمایی، کوچه شهید صادقی 6
وقتی وارد کوچه‌ شهید صادقی می‌شویم، با محله‌ای قدیمی رو به رو هستیم که در آن از ساختمان‌های لوکس و فروشگاه‌های جدید خبری نیست، با پیگیری‌های ما مشخص شد که تعداد انگشت‌شماری از ساکنان قدیمی در این محل زندگی می‌کنند.
در خصوص شناخت شهید صادقی توسط اهالی محل، با چند نفر از کهنسالان به گفت‌وگو پرداختیم، اما آنها نیز هیچ آشنایی با این شهید نداشتند و معتقد بودند که کوچه باید به نام شهدای محله ثبت شود، چراکه شهید صادقی ساکن این محله نبوده است، این محل، بالغ بر 20 شهید دارد، باید نام یکی از آنها بر سردرب پلاک کوچه گذاشته شود.

در بین جستجوهایی که انجام دادیم، به تاکسی تلفنی محله شهید صادقی رسیدیم که عکس شهیدانی از خانواده خود را بر سر درب آن نصب کرده بود، در پی آشنایی با مالک آن تاکسی تلفنی که یکی از اعضای خانواده شهید بود، همکاران وی ما را از نبودش مطلع کردند، برای ادامه گفت‌وگو با قدیمی‌های محله، به مسجد آنجا سری زدیم.
فاطمه شعبانی اختا، 60 ساله و یکی از ساکنان قدیمی محله شهید صادقی 6، در پاسخ به این سوال، چقدر شهیدی که کوچه به نام ایشان ثبت شده را می‌شناسید، اظهار کرد: حدود 40 سال است که در این محله زندگی می‌کنم و تقریبا نسل سوم اینجا محسوب می‌شوم، بسیاری از شهدای محله همانند شهید جعفر افشار،  شهید محمود شعبانی، شهید محمد قادری و شهید کاظم چوبدار را می‌شناسم و با خانواده آنان رفت و آمد دارم.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از شهدا محله ما جوان هستند، ادامه داد: برخی از این شهدا هنوز ازدواج نکرده بودند و عده‌ای دیگر نیز تازه زندگی تشکیل داده بودند، بسیاری از آنان از جان، مال و زندگی خود گذشتند و برای اسلام و کشور به دل دشمن زدند، امنیت و آرامش امروز نتیجه از جان گذشتگی آنان است.

مردانی دیروز و گم‎نامانه امروز کوچه‌های شهر
شعبانی اختا با بیان اینکه برخی از این شهدا هنوز مفقود‌الاثر هستند، ابراز کرد: بعضی از شهدای محله ما، یا اجسادشان برنگشت و یا تنها استخوان‌هایشان را برگرداندند، در زمان جنگ با خانواده شهدا ارتباط خوبی داشتیم ولی در حال حاضر یا برخی از آنان فوت کردند و یا از این محله رفته‌اند.
وی با تأکید بر اینکه مزین کردن کوچه‌ها به نام شهدا، موجب آشنایی جوانان امروز با آنها می‌شود، ادامه داد: بسیاری از جوانان محله ما، این شهدا را از روی پلاک‌هایی که نصب است، می‌شناسند.

نامگذاری کوچه‌ها به نام شهدا محله
علی‌اصغر علیزاده، 56 ساله و یکی دیگر از ساکنان محله شهید صادقی 6، در پاسخ به این سوال، چقدر شهیدی که کوچه به نام ایشان ثبت شده را می‌شناسید، عنوان کرد: این کوچه‌ها باید به نام شهدای محله باشد، اینجا شهدای بسیاری داریم که هیچ کدام از این کوچه‌ها به نام‌های آنان نیست.
وی با بیان اینکه کوچه شهید صادقی را بیشتر ساکنان آن با نام شهدای محله می‌شناسند، ابراز کرد: از بچگی در این محله بودم و تقریبا همه شهدای محله را می‌شناسم چراکه با آن‌ها بزرگ شده‌ام، یکی از آنها نیز شهید محمد قادری پسرخاله خودم بود.
علیزاده با اشاره به اینکه برای ما همه شهدا ارزشمند هستند، ادامه داد: شهید صادقی متولد و ساکن این محل نیست، بسیاری از این کوچه‌ها شهدایی دارند که گمنام مانده‌اند؛ باید این بلوار و کوچه‌های آن به نام شهدای این محله‌ها باشد، چراکه مردم آشنایی کامل با این شهدا دارند.

در ادامه، حجت‌الاسلام سیدمصطفی باقری‌‎پور، امام جماعت مسجد بنی هاشم، واقع در شهید صادقی 6، با اشاره به اینکه این کوچه‌ها باید به نام شهدای این محله مزین باشد، اظهار کرد: از شهید صادقی اطلاعات بسیاری دارم، آن هم به دلیل مطالعه است، اما برخی از مردم ایشان را نمی‌شناسند، چون ساکن این محله نبوده است.

ویژگی شهید صادقی؛ عمل کردن به حرف‌های خود

وی بیان کرد: شهید صادقی، از عالمان بزرگی بود که به حرف‌های خود عمل می‌کرد و توانست در مقابل ظلم و ستم شاهنشاهی بایستد و همانند دیگر شهیدان با گذشتن از مال، جان و زندگی خود در جهت حفظ اسلام و کشور تلاش کرد.
باقری‌پور با تأکید بر اینکه بسیاری از شهدای محله جوان بودند، ابراز کرد: بیشتر شهدای محله ما جوانانی بودندکه با شوقی وصف‌ناشدنی به سوی جبهه می‌رفتند.
وی با اشاره به اینکه همراه با شورای اجتماعی محله و بسیج به دیدار خانواده شهدایی که هنوز اینجا زندگی می‌کنند، می‌رویم، گفت: مردم محله حتی شورا و بسیج، مشتاق دیدار با خانواده شهدا هستند و همکاری خوبی با ما در این قضیه دارند.
یاد شهدا کمتر از شهادت نیست
باقری‌پور با تأکید بر فرموده رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه یاد شهدا کم‌تر از شهادت نیست، بیان کرد: یکی از نمادهای یاد شهدا، همین مزین کردن کوچه‌ها به نام‌های آنان است، امروزه دشمن برای انحراف جوانان ما بسیار هزینه می‌کند لذا با آشنا کردن جوانان با سیره شهدا، می‌توان در برابر هجمه‌های دشمنان اسلام ایستادگی کرد؛ چراکه اگر جوانان با راه و روش شهدا آشنا شوند، راه آنان را ادامه خواهند داد.

مردانی دیروز و گم‎نامانه امروز کوچه‌های شهر
در این بین، با پدر یکی از شهدای مدافع حرم که دوست و همرزم شهید صادقی بود، رو به رو شدیم، غلامرضا محمدی مفرد، پدر شهید مدافع حرم جواد محمدی مفرد، با بیان اینکه دوست و همرزم شهید صادقی بوده است، اظهار کرد: شهید صادقی از شهدای بزرگ انقلاب هستند، به خوبی ایشان را می‌شناسم.
وی با اشاره به اینکه همه شهدا برای دین اسلام به شهادت رسیدند، گفت: من نیز عاشق شهادت بودم، اما نصیبم نشد و این افتخار را پسرم به دست آورد تا مدافع حرم شود، شهدای دفاع مقدس و مدافع حرم نشان دادند که اسلام مرز ندارد و باید برای زنده نگه‌داشتن آن خطر کرد.
وی با تأکید بر اینکه باید نام شهدا را زنده نگه‌داریم، ادامه داد: مزین کردن کوچه‌ها به نام شهدا بسیار ارزشمند است و نشان‌دهنده آن است که هنوز شهیدان زنده هستند، این نامگذاری باعث می‌شود تا همگان متوجه شوند چه جوانان با غیرتی برای دفاع از کشور و اسلام جان خود را از دست دادند.
گذر دوم: خیابان شهید هاشمی‌نژاد، کوچه شهید علیرضا مولوی

شهدای گمنام؛ در غربت کوچه‌هایی بی‌نام/گویی همه به خواب رفته‌اند
با پیگیری‎‌هایی که در رابطه با ثبت کوچه‌ها به نام شهدا انجام دادیم، با تعارضاتی رو به رو شدیم که سوالاتی را در ذهنمان ایجاد کرد.
در منطقه شهدا و خیابان شهید هاشمی‌نژاد مشهد، برخلاف مناطق دیگر شهر، در سردرب کوچه‌ها اطلاعات محدودی از شهید نیز ثبت شده بود، با این وجود هنوز هم مردمی بودند که شهید را نمی‌شناختند و معتقد بودند که باید اطلاعات کامل‌تری در مورد شهید نوشته شود.
 برای کسب اطلاعات بیشتر، به سراغ نانوایی محله می‌رویم و با محمد قربان‌پور که 30 سال در این نانوایی کار می‌کند و به قول خودش از قدیمیان محله شهید مولوی است، اظهار کرد: اسم شهید مقدس است و همه آنها برای هدفی والا، جان خود را فدا کردند.

بی‌ریا بودن شهید مولوی
وی در ادامه در خصوص شهید مولوی گفت: این شهید، فردی مخلص و بی‌ریا و الگویی برای همه ما بود، اعتقاد خاصی به امام(ره) داشت و همیشه می‌گفت:  «باید برای دفاع از اسلام و کشور جان خود را فدا کنیم».

در ادامه، بهروز محمدی،18 ساله که مصاحبه ما را تلنگری برای آشنایی با شهدا دانست، اظهار کرد: با اینکه سال‌ها است در این کوچه زندگی می‌کنم، تا این لحظه به فکر شناختن شهید نیفتاده بودم، مصاحبه شما تلنگری بود تا در مورد سیره و زندگی شهید تحقیق کنم.
وی با اشاره به اینکه شهدا افتخار ما هستند، ادامه داد: مزین کردن کوچه‌ها به نام شهدا باعث ماندگاری نام شهیدان می‌شود.

شهدای گمنام؛ در غربت کوچه‌هایی بی‌نام/گویی همه به خواب رفته‌اند
زهرا خزایی‌نیا، 45 ساله و خواهر شهید حسین خزایی‌نیا، با بیان اینکه باید یاد و خاطره شهدا را زنده نگه‌داریم، افزود: مزین کردن کوچه‌ها به نام شهدا، کم‌ترین کاری است که می‌توان برای ادای حق بزرگی که آنان به گردن ما دارند، انجام دهیم، تنها این نامگذاری کافی نیست.
وی گفت: جوان امروز ما باید بداند که خانواده شهدا چه سختی‌هایی را تحمل کردند و چطور عزیزان خود را برای دفاع از آب و خاک کشور به جبهه فرستادند، برادر شهید من با اینکه جوان بود و کلی آرزو داشت، اما سختی جنگ را به جان خرید و برای دین به دل دشمن زد.
خزایی‌نیا بیان کرد: جوانان باید با خواندن وصیت‌نامه شهدا با راه و رسم زندگی آنان آشنا شوند و راه این شهدا را در پیش گیرند.
در ادامه گفت‌وگوها، ملیحه بابایی، 30 ساله و یکی دیگر از ساکنان کوچه شهید مولوی، عنوان کرد: آشنایی با شهید ندارم و در این زمینه غفلت کردم، با توجه به مشکلات و دغدغه‌های امروزی، دیگر وقتی برای فکر کردن به آنچه اطرافمان است را نداریم.
بابایی در ادامه صحبت‌های خود، در خصوص مزین شدن کوچه‌ها به نام شهدا، ابراز کرد: نامگذاری کوچه‌ها به نام شهدا، می‌تواند در آشناکردن فرزندان ما که هیچ اطلاعی از آنان ندارند، مؤثر باشد.
شهیدی که در محله خودش ترور شد

شهدای گمنام؛ در غربت کوچه‌هایی بی‌نام/گویی همه به خواب رفته‌اند
در ادامه، اکرم دهقان‌پور، 45 ساله، در پاسخ به این سوال، چقدر شهیدی که کوچه به نام ایشان ثبت شده را می‌شناسید، اظهار کرد: چون خانه پدرم در این محله است و ما از کودکی اینجا بزرگ شده‌ایم، هم شهید و  خانواده او را می‌شناسم، شهید پسری مخلص و با اخلاق بود اما ناجوانمردانه درب منزلش ترور شد.
وی با بیان اینکه تنها نصب تابلو برای آشنایی جوانان با شهدا کافی نیست، ابراز کرد: با نصب یک پلاک از شهدا بر سر درب کوچه‌ها، جوانان رغبتی برای آشنایی با راه و رسم زندگی آنان پیدا نمی‌کنند، باید برنامه‌هایی با خانواده شهدا گذاشته شود تا جوانان حداقل آشنایی را پیدا کرده و مشتاق به تحقیق در مورد شهید شوند.
وی با تأکید بر اینکه شهدای دفاع مقدس خالص‌ترین افراد بودند، عنوان کرد: آنها با کم‌ترین امکانات برای دفاع از سرزمین، از جان خود گذشتند اما  امروزه  آن شهدا فراموش شدند.
محمود جان‌نثار، 59 ساله و یکی دیگر از اهالی محل، با بیان اینکه جوانان امروزی که غرق در فضای مجازی و روزمرگی شده‌اند برای آشنایی با سیره شهدا به چیزی بیشتر از یک پلاک کوچه احتیاج دارند، اظهار کرد: معرفی و سبک و سیاق زندگی شهدا نباید در نصب یک تابلو مختصر شود.
وی ادامه داد: جامعه امروز ما نیاز به آشنایی هرچه بیشتر با سیره شهدا دارد، مردم باید بیشتر به این امر توجه کنند تا شهدا به فراموشی سپرده نشوند.

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.