به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)؛ نشست خبری فیلم سینمایی «به وقت شام» شب گذشته؛ 16 بهمن ماه؛ با حضور ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان، محمد خزاعی تهیه‌کننده، مهدی جعفری فیلمبردار، مهرداد خوشبخت تدوین‌گر، کارن همایونفر آهنگساز، هادی حجازی‌فر و محمد شعبان؛ بازیگران در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. حاتمی کیا در ابتدای نشست اظهار کرد: من اولین فیلمم را درست زمانی که با کربلای 5 مصادف بود را با نام «هویت» ساختم. در آن زمان همه بچه‌ها رفته بودند منطقه و به من سخت می‌گذشت که نرفتم. این موضوع را به این جهت می‌گویم که فیلم «به وقت شام» را یک سرباز ساخته است. من خودم را سرباز این نظام و کشور می‌دانم و دلم می‌طپد برای کسانی که جهاد می‌کنند. من را هم یک سرباز بدانید.

حاتمی‌کیا درباره جلوه‌های ویژه فیلم گفت: افتخار می‌کنم این فیلم را بچه‌های ایرانی ساختند و دلاری را خرج استفاده از جلوه‌های ویژه در خارج از کشور نکردم و این موضع برای من حائز اهمیت است که حتی طعنه‌ها را به جان بخرم، اما فیلم را با همکاران ایرانی کار کنم. در ضمن، روزی کل گروه را جمع کردم و اجبار کردم همه فیلم‌هایی که داعشی‌ها ساختند، اعم از سربریدن و صحنه‌های دلخراش را نگاه کنند. ترکیب داعش به شدت اگزجره است و من تلاش کردم تا جایی که ممکن است این اگزجره بودن را در بستر قصه نشان دهم.

وی درباره مظلومیت مدافعان حرم هم چنین توضیح داد: در مظلومیت مدافعان حرم همین بس که حتی زمانی که این عزیزان شهید می‌شدند، این امکان که اسم‌شان مطرح شود وجود نداشت. من در میان این عزیزان زندگی کرده‌ام و با احوالاتشان آشنا هستم. من هم دلم می‌خواست بیشتر به این عزیزان بپردازم، اما مصلحت این بود که نگاه کلی‌تری داشته باشم و کلی‌تر به آنها بپردازم.
حاتمی‌کیا ادامه داد: داعش، جدی است و چیزی نیست که به این راحتی‌ها حذف شود. این گروه در حال رفتن به سمت لیبی است. من اصرار داشتم این فیلم زودتر آماده شود. چهار ماه کار کردن برای فیلمی که 2400 پلان دارد، زمان کمی است. ما شبانه‌روز کار کردیم. من اعتقاد داشتم درباره این گروه باید حرف زد و به تفکراتشان نزدیک شد. من دوست دارم که فیلم در خاورمیانه مطرح شود. من دشمن جشنواره نیستم و از اینکه فیلمم به جشنواره‌ها برود خوشحال می‌شوم؛ اما از اینکه جوانان برای جشنواره‌ها فیلم می‌سازند و می‌سوزند با جشنواره‌ها مشکل پیدا می‌کنم. دوست دارم جوانان کشور فیلم‌هایی بسازند که حرف‌های کشور را بزند.

حاتمی کیا درباره قهرمانان فیلمش گفت: من با مخاطبان بسیاری ارتباط دارم. نظام چهل سال است جلو می‌رود، آیا همه سرجایشان هستند، من فقط سرجایم نیستم؟ من در این فیلم می‌خواستم بچه‌های مظلومی را که به سوریه می‌روند، نشان دهم و در این مسیر با مشکلات و محدودیت‌های زیادی روبرو بودم. جشنواره پارسال، این طعنه به من زده شد که چرا اینجا نشسته‌ای و سوریه نمی‌روی و فیلم نمی‌سازی. من سراغ سردار سلیمانی رفتم و با وجود بسیاری از خط قرمزها خواستم که فیلمی با چنین موضوعی را بسازم. من دلم نمی‌خواهد شعار بدهم ولی شرایط بسیار پیچیده است و برای یک پلان چهار ثانیه‌ای بسیار محدودیت داشتم.

وی ادامه داد: من هرچه قدر بیشتر درباره داعش تحقیق کردم، بیشتر به این نتیجه رسیدم که این گروه بسیار پست‌مدرن است! من تحقیقات زیادی کردم و حتی از نزدیک شرایط را رصد کردم که ببینم می‌توانم قصه ذهنی خود را روایت کنم یا نه. درباره برخی صحنه‌های خشن فیلم هم باید بگویم، من در زندگی‌ام حتی یک مرغ را سر نبریده‌ام و برای این سکانس همه تنم می‌لرزید و شدیدترین فشارهای روانی را تحمل کردم. سعی من براین بود که فیلم خشن نسازم. برای من داعش گونه‌های مختلف دارد.

محمد خزاعی نیز در این جلسه گفت: همه گروه ما این فیلم را به خانواده‌ها و بازماندگان مدافع حرم تقدیم کردیم. جای چنین آثاری در سینمای ایران خالی بود و امیدواریم ادای دین کرده باشیم و این خانواده‌ها از این کار راضی باشند و توشه‌ای برای آخرت ما باشد. نکته دیگر اینکه، پارسال همین موقع ما اولین جلسات را برای تولید این فیلم داشتیم و فکر می‌کردیم برای سال 98 تمام شود. ما برای گرفتن یک هواپیما بیست روز جلسه داشتیم. از دور این تفکر وجود دارد که همه امکانات برای حاتمی‌کیا فراهم است، ولی اگر همکاری ارتش و تلاش گروه نبود این کار شکل نمی‌گرفت. اگر نقدهای در صحنه‌هایی از فیلم وجود دارد به دلیل نبود امکانات است.

هادی حجازی‌فر بازیگر این فیلم بیان کرد: من به شدت از ایفای این نقش می‌ترسیدم، برای اینکه نکند به فیلم حاتمی‌کیا آسیب بزنم، اما این تیتر در یکی از رسانه‌ها منتشر شد که من خودم را در این فیلم دوست نداشتم. من در این فیلم یاد گرفتم و عجیب خودم را در آن دوست دارم.
حاتمی‌کیا در انتها درباره اکران فیلم «گزارش یک جشن» نیز اعلام کرد: من دوست دارم فیلمم پخش شود. این فیلم دچار سوتفاهم شده است. من افتخار نمی‌کنم در جمهوری اسلامی ایران فیلمی ساخته‌ام که اکران نشده است.