در گزارش نشریه انگلیسی «اکونومیست» به مناطق نفوذ عربستان و امارات در یمن و انگیزه هر یک از آنها و منافع آنها در سیطره بر این مناطق پرداخته و نوشته شده: «عربستان همواره در تلاش برای سلطه بر گذرگاهی به سمت دریای عرب بوده است و امارات نیز برای سلطه بر بنادری تلاش کرده است که بیشترین کشتیرانی و تردد کشتی‌ها از آنجا گذر می‌کند… مسئولان سعودی و اماراتی می‌گویند که استقرار نیروهای نظامی آنها در یمن در چارچوب جنگ است اما اگر برخی مسائل را کنار هم بگذاریم در می‌یابیم که عربستان راه را برای ایجاد یک گذرگاه جدید به سمت ساحل هموار می‌کند. این همان چیزی است که سعودی‌ها همواره رویای آن را در سر می‌پرورانده‌اند.»
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از تسنیم این نشریه در ادامه نوشته، «اما در این میان، امارات از عربستان فعال‌تر است. هلال احمر امارات فعالیت‌های خود را اوایل سال گذشته در شهر الغیظه آغاز کرد. ارتش امارات در ماه اوت گذشته(مرداد ماه) اداره این شهر را به دست گرفت… امارات یک سری از بنادر در جنوب و غرب یمن نظیر المکلا، عدن و المخا را تحت سلطه خود درآورده است… این کشور همچنین تنها ایستگاه تبدیل گاز طبیعی یمن در بندر بلحاف در استان ابین و پایانه صادرات نفت در منطقه الشحر در استان حضرموت این کشور را به کنترل خود در آورده است. جزیره راهبردی سقطری نیز هم اکنون به طور فزاینده به پایگاه امارات تبدیل شده است. امارات همچنین پادگان‌هایی را در حضرموت در کنترل خود دارد که تاکنون حدود 25 هزار شبه نظامی محلی را در آنها آموزش نظامی داده است.»
به اعتقاد تحلیلگران هدف امارات از سلطه بر بنادر یمن، بهبود بخشیدن به وضعیت بندر «جبل علی» (در دبی) است. امارات به دنبال رسیدن به این هدف از طریق مهار فعالیت رقبای بندر جبل علی یا سوق دادن چرخه کشتیرانی به سمت این بندر است. این درحالی است که عربستان و امارات هریک بازداشتگاه‌های خاص خود را هم در یمن دارند که مسئولان دولت عبدربه منصور هادی رئیس‌جمهور مستعفی و فراری از آن بی‌اطلاع هستند. در همین حال، تنش بین نیروهای عربستان و نیروهای امارات در یمن نیز درحال افزایش است. درحالی که نیروهای سعودی در تلاش برای احیای ارتش قدیم یمن در شمال به فرماندهی علی محسن هستند، امارات درحال آموزش عناصر جنوبی یمن است که بسیاری از آنها ترجیح می‌دهند جنوب یمن از شمال آن جدا شود.