به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از خبرنگار ایکنا، آئین پایانی نخستین رزمواره مدافعان حرم، شب گذشته با حضور سردارکارگر، رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و جمعی از فرماندهان و مسئولان لشکری و کشوری در سالن همایش‌های باغ موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.

خواهر شهید محمود مراد اسکندری، پس از تقدیر توسط سردار کارگر، رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، پشت تریبون رفت و اظهارکرد: نهم مهرماه سال 59 عمویم محمود اسکندری به شهادت رسید و سوم فروردین ماه سال 66 زمانی که برادرم متولد شد، پدرم نام عمویم را روی برادرم گذاشت. محمود در سال 85 مربی سلاح و جزء پنج نفر برتر سلاح‌شناسی در کشور شد. سال 80 زمانی که محمود چهارده ساله بود، مادرمان فوت کرد و دوسال پس از آن پدرمان را از دست دادیم. از آن سال محمود سرپرست خانواده شده بود. روزها درس می‌خواند و شب‌ها کار می‌کرد و هیچ زمانی ما معنای بی‌پولی را نفهمیدیم.

وی ادامه داد: در همه سال‌ها محمود بسیج را رها نکرد و در سال 94 پس از پایان خدمت سربازی، عازم سوریه شد. اولین اعزامش دقیقا 13 مهرماه سال 94 بود. در ادامه محمود سوم دی ماه سال 94 به عنوان تخریبچی به سوریه اعزام و در نهایت شهید شد.

خواهر شهید مراداسکندری اظهار کرد: دامادی برادرم آرزوی تک‌تک خواهرانم بود اما او شهید شد و این آرزو بر دل ما ماند. در این مدت طعنه‌ها و زخم زبان‌های بسیاری از مردم شنیدیم. آنها گفتند که محمود برای پول رفته است تا وضع زندگی‌مان بهتر شود اما حقیقت نداشت و تا الان پولی برای شهادت محمود دریافت نکرده‌ایم.

وی بیان کرد: از محمود یک پلاک جنگی شکسته سهم‌مان شد و حتی چند شب پیش از گذاشتن سنگ قبر محمود، یکی از خواهرانم خواب دیده بود که محمود به خوابش آمده است و گفت که سنگ قبرش پلاک جنگی باشد که از وسط به دو نیم باشد، نیمی عمو و نیمی هم محمود و حتی در خواب گفته بود که رنگ سنگ قبرش تیره نباشد.

خواهر شهید مراداسکندری تصریح کرد: محمود همیشه به ما می‌گفت که همچون حضرت زینب(س) صبوری کنید اما ما هیچ کدام‌مان خاک پای ایشان نیستیم. برادرم در کیلومترها فاصله با ما شهید شد. به بانو حضرت زینب(س) می‌گویم بی بی دو عام شما برادرت را از نزدیک دیدی و با او وداع کردی و بوسیدی اما ما تنها از برادرمان یک تابوت دیدیم. بارها به محمود می‌گویم، برادرم سلام ما را به حضرت زینب(س) برسان.

وی در ادامه به بیان شعری پرداخت و گفت: روی قبرم بنویسید که خواهر بودم/ سال‌ها منتظر روی برادر بودم/ روی قبرم بنویسید جدایی سخت است/ این همه راه بیایم، تو نیایی سخت است/ یوسفم رفته و از آمدنش بی‌خبرم/ سال‌ها می‌شود از پیرهنش بی‌خبرم/ روی قبرم بنویسید ندیده رفتم/ با تن خسته و با قد خمیده رفتم/بنویسید همه دور و برم ریخته‌اند/ چقدر دسته‌ی گل روی سرم ریخته‌اند/ چقدر مردم این شهر ولایی خوبند/ که سرم را نشکستند خدایی خوبند/ بنویسید در این شهر سرم سنگ نخورد/ به خداوند قسم بال و پرم سنگ نخورد/ چادرم دور و برم بود و به پایی نگرفت/ معجرم روی سرم بود و به جایی نگرفت/ …من کجا شام کجا زینب بی یار کجا؟/ من کجا بام کجا کوچه و بازار کجا؟/ بنویسید که عشّاق همه مال هم‌اند/ هر کجا نیز که باشند به دنبال هم‌اند/ گر زمانی به سوی شاه خراسان رفتید/ من نبودم به سوی مرقد جانان رفتید…

او در نهایت صحبت‌هایش را با لبیک یا زینب(س) به پایان برد.

در ادامه حمید شاه‌آبادی، معاون صدا با اشاره به این که در برابر خانواده‌های شهدای مدافع حرم شرمسارم و سخنی ندارم، گفت: واژه رزم، واژه برکت و مستقل دارد و از انحصاری برخوردار است. همانطور که مدافعان حرم در همه عالم تک هستند، این رزم با این حرکت عملی سنجیده است.

وی افزود: رسانه ملی در درون خود هنرمندان متعهد بسیاری دارد که برای تولید چنین آثاری تلاش‌های بسیاری کرده‌اند و افتخاراتی آفریده‌اند. اگر توفیقات رسانه ملی نبود، اینچنین جایگاهی را برای شهدای مدافع حرم شاهد نبودیم.

معاون صدا تصریح کرد: رسانه ملی یک تنه در برابر 260 شبکه معاند ایستاده است. همچنین جای چنین هنرمندانی در رسانه ملی خالی بود که از این مرتبه شاهد پخش آثار این هنرمندان در رسانه ملی خواهیم بود.

وی بیان کرد: این رزمواره راهی را برای انسان‌های دلسوز باز کرد؛ بنابراین رسانه ملی از این آثار در شبکه‌های مختلف استفاده خواهد کرد. ما بیش از هر چیز به این آثار نیاز داشتیم.

شاه‌آبادی اظهار کرد: از 510 اثر شنیداری در بخش معاونت صدا بهترین استفاده را خواهیم کرد و تلاش‌مان این است که از آثار هنرمندان بیشتری در این بخش بهره‌مند شویم.

 انتهای پیام