به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از خبرگزاری تسنیم از سبزوار، معرفت و مردانگی جوانان دهه شصت این روزها بر دفتر روزمرگی خط می‌کشد تا روایت زیبایی از یک‌ دوره سخت در زیرسایه پرچم‌ جمهوری اسلامی ایران نمایان کند.در روزهای انتظار و صبوری، نام مردان بسیاری در ذهن تداعی می‌شود که هر یک نمادی از شجاعت، ایثار و مردانگی را در خود پرورش داده‌اند.

اگر جوانان دیروز در نبرد حق علیه باطل و در جنگ هشت ساله تحمیلی خوش درخشیدند، جوانان نسل جدید در دفاع از حرم حضرت زینب(س) گل کاشته‌اند و امروز شاهد جوانانی هستیم که در آرزوی شهادت در این راه و مسیر بوده و هستند.

شهید مدافع حرم، مهدی موحدنیا، ششمین شهید مدافع حرم سبزوار است که در غروب 27 آبان همزمان با شب شهادت امام رضا(ع) در بوکمال سوریه به شهادت رسید. از این شهید مدافع حرم فرزند 9 ماهه‌ای به نام ابوالفضل به یادگار مانده است.

چرا به نبرد علیه جبهه تکفیر رفت

همسر این شهید مدافع حرم گفت: مهدی از همان سالی که نخستین شهید مدافع حرم به شهادت رسید، زمزمه‌های رفتن را آغاز کرد. ایشان با من و‌ مادرشان در این زمینه بسیار صحبت کردند و دائم عنوان می‌کرد اکنون به همان سال‌هایی که امام حسین(ع) در صحرای کربلا تنها مانده بود، برگشتیم و حرم خواهر امام حسین(ع) نیاز به دفاع دارد.

ارادت بالا به حضرت زینب(س)

همسر شهید موحدنیا از تاکید این شهید به حجاب و عفاف سخن به میان می‌آورد و می‌‌گوید: شهید موحدنیا برای حجاب ارزش‌ بسیار والایی قائل بود به طوری که اگر در خیابان یا در فامیل کسی حجاب مناسب نداشت، با زبانی شیرین و بامحبت وی را قانع و در واقع امر به معروف و نهی از منکر می‌کرد.

در سال 1392 همزمان با تولد حضرت زینب(س) عقد کردیم و‌ از همان روزهای ابتدای زندگی فهمیدم مهدی ارادت خاصی به حضرت زینب(س) دارد و هر ساله  در سالروز تولد حضرت زینب(س) ایستگاه صلواتی برپا می‌کرد. ارادتش به حضرت زینب(س) عشقی بالاتر از بودن در کنار خانواده بود و سرانجام به سوریه رفت.

ابوالفضل و بی‌قراری‌هایش

شهید مهدی موحدنیا در زمان تولد فرزندش فقط تا 15 روز در کنار ابوالفضل ماند و  دوباره به سوریه بازگشت.

همسر شهید  از دلتنگی‌های پدر و پسر می‌گوید: مهدی زمانی که سوریه بود هر وقت تماس می‌گرفت از دلتنگی‌هایش برای ابوالفضل می‌گفت، زمانی که ابوالفضل 6 ماهه شده بود آخرین دیدار پدر و پسر بود، اکنون ابوالفضل 9ماهه است و بسیار بی‌قرار و‌ دلتنگ‌ پدرش است و دائما مقابل عکس پدر می‌‌ایستد.

این همسر شهید ادامه می‌دهد: اگر شهیدان مدافع حرم به دفاع برنمی‌خاستند، اکنون باید در مرزهای ایران می‌جنگیدیم. مهدی هیچ وقت غیرت و مردانگی‌اش اجازه نمی‌داد ناموس و کشورش در بی امنیتی قرار گیرد. حتی ایشان علاوه بر نبرد با داعشیان، چادر نهضت سوادآموزی در سوریه برپا کرده و 900 نفر از رزمندگان را آموزش داد.

زهرا و امیرحسین هم مثل ابوالفضل بی‌تابی می‌کنند

شهید موحدنیا یکی از خیرینی بود که چه در زمان مجردی و چه در زمان متاهلی به مناطق پائین شهر سبزوار می‌رفته و همواره به آنها سر می‌زده است و برای کمک به خانواده‌های کم توان، از جان و دل مایه می‌گذاشته است.

همسر شهید موحدنیا در این زمینه گفت: شهید موحدنیا زمانی که بر سر مزار یکی از بستگانش رفته بود به خانمی برای شست‌وشوی قبور کمک می‌کند که دو فرزند نیز داشته است و از آن روز با خانواده زهرا و امیرحسین آشنا شدیم. زهرا دختری 10 ساله و امیرحسین، پسری  15 ساله است، در ایام تعطیل دنبال آنها می‌رفتیم و در تعطیلات کنار هم بودیم و با آنها اخت شده بودیم و آنها نیز از شهادت شهید موحدنیا بسیار ناراحت شدند.

روایتی از آخرین دیدار

همسر شهید در مورد آخرین دیدار این گونه تعریف کرد: بار  آخری که آقا مهدی به سبزوار آمدند، من و مادرشان تصمیم گرفتیم مدت بیشتری آقا مهدی را در سبزوار نگه داریم تا ابوالفضل هم بیشتر پدرش را ببیند اما بازهم موفق نشدیم و آقا مهدی فردای آن روز مجدد اعزام شد، زمان اعزام به من گفت: این بار انشاء الله شربت شهید را سر می‌کشم و من جدی نگرفتم اما…

گفت‌وگو از نگار کرامتی