به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهدای مدافع حرم به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از چهل ماه نیوز، انسیه عطایی ، خواهر شهید مدافع حرم مرتضی عطایی «ابو علی » در گفتوگو با خبرنگار ما به چند سوال در رابطه با زندگی شهید مرتضی عطایی اینگونه پاسخ داد .

لطفا در رابطه با زندگی شهید قبل از شهادتش بگویید؟

شهید مرتضی عطایی متولد 4 اسفند 1355 در مشهد در خانواده مذهبی دیده به جهان گشود مرتضی فرزند دوم خانواده بود، پدر کارمند راه آهن و مادر خانه دار بود، بردارم تحصیلات خود را تا دیپلم ادامه داد در زمان اوقات فراغت همراه پدرم به کار تاسیسات و لوله کشی ساختمان می پرداخت و شغل مرتضی تا قبل از رسیدن به آرزوی قلبیش یعنی مدافع حرم شدن همین بود.

مرتضی عضو فعال بسیج و مسئول قرارگاه حمزه سیدالشهدای مشهد بود.

پس از دوران سربازی ازدواج کرد و ثمره ازدواجش 2 فرزند دختر و یک پسر با نام علی بود، قبل از اعزام به سوریه به کرات جهت زیارت به عتبات عالیات مشرف شد، که بارها دیگران را نیز با خود همراه می کرد و کارهای آنان را اعم از گرفتن گذرنامه و ویزا و بلیط و …. به دوش می کشید و بدون هیچ منت و چشم داشتی به زوارالحسین خدمت می کرد.

ایشان چند بار هم جهت باسازی عتبات به عراق اعزام شدند، بهمن 93 برای اولین بار پس از کلی تلاش در قالب برادران افغانی و با مدارک افغانی به سوریه اعزام شد، که به خاطر شجاعت و رشادت های فراوان کم کم در بین رزمندگان فاطمیون مطرح شد، و بعد از آزاد سازی خان طومان عنوان جانشین فرماندهی تیپ عمار لشکر فاطمیون به ایشان واگذار گردید.

در مورد رفتار شهید با پدر و مادرش بگویید؟

رفتار شهید با پدر و مادر بسیار خاضعانه بود و اگر از سوی آنها و یا حتی دیگران شکایتی می شنید با خنده مسئله را رفع و رجوع می کرد، و یا اگر پدر و مادر به او گله ای می کردند با خنده و سکوت جواب می داد و همیشه سعی در خنداندن مادر داشت و دورشان می چرخید.

رفتار شهید با دیگران چگونه بود؟

با دیگران هم بسیار مهربان و بذله گو بود و به خوشرویی بین همگان شهره بود و همیشه شمع فروزان همه مجالس بود، بطوریکه جای خالیش در همه جا بسیار نمایان است.

از خصوصیات اخلاقی شهید بزرگوار برایمان بگویید؟

از خصوصیات مهم اخلاقی مرتضی کار راه اندازی ایشان برای همه بود، و نیز اخلاص بالایش در همه حال و در همه وقت بود، ارادت خاصی به امام حسین داشت در مصائب امام حسین(ع) شدیدا گریه می کردو هر سال اربعین و نیمه شعبان پای پیاده و بهرنه به کربلا می رفت، با عمل به دیگران درس می داد، و خیلی اهل موعظه و نصیحت نبود، بسیار خوب با دوستانش برخورد می کرد و همیشه اطرافش پر از دوستدارانش بود و با برخورد و اخلاق خوبش همه را مجذوب خود می کرد، چه در فامیل و اقوام و چه در بین دوستانش

از خاطرات شهید برایمان بگویید؟

ظهر عرفه همزمان با 21 شهریور بار اولی که به سوریه اعزام شده بود، موقع برگشتنش ما همه به فرودگاه رفتیم و وقتی او را دیدیم همه یک به یک دست در گردنش انداختیم و گریه می کردیم، وقتی گریه هایمان تمام شد، مرتضی با خنده همیشگی اش گفت: اگر میدانستم اینقدر دوستم دارید زودتر از این ها می رفتم سوریه

از وصیت نامه شهید عطایی بگویید؟

در وصیتش قید کرده بود، ثواب 2 رکعت نماز تحت قبه امام حسین(ع) و زیارت امام حسین در سال 90 شمسی را هدیه می کنم به تمام کسانیکه در تشییع و مراسماتمن شرکت کنند.

دوران حضور شهید در سوریه چگونه بود؟

ایشان چندی ن بار از ناحیه پهلو و دست پا مجروح شده بود و چندین بار هم موج انفجار او را گرفته بود و چندین ترکش هم در بدن به یادگار داشت، که از ناحیه دست چند بار مورد عمل جرحی قرار گرفته بود.

مرتضی از لحاظ ثبت وقایع جنگ در جبهه به شهید آوینی زمان معروف شده بود و عکس ها و فیلمهای بسیاری از رزمندگان و شهدای مدافع حرم داشت.

سخن آخر

کاش تمام ما ادامه دهنده راه کسانی همچون مرتضی باشیم، مرتضی را دیر شناختیم او جان در راه حفظ اسلام و نگهبانی از حریم ائمه اطهار هدیه کرد، ما مدیون خون شهدا هستیم، آرامش و امنیت امروز ما ثمره تلاش و مجاهدت های شهدای مدافع حرم است.